(1. Bölüm:Ezeli Suç) Ruhaneddinin güzelliğinde sarhoş oldum ben O kadar önceydiki üzüm bile yoktu daha Bu sarhoş halime kefareten Aşık olmak yasaklandı bana

Dinlemedim bu yasağı, Ruhaneddin dedim Çağrıldım Mahkeme-i Aşk-ı Kübrâ ya Aşık olduğum için en ağır sorguya çekildim Uğradım eşsiz bir azaba

(2. Bölüm:İsyan)

Aşka sarhoş oldum diye neden mahrum kaldım aşktan Sırf sevdim diye neden yargılandım,uğradım o azaba Yargıcın Tanrı olduğunu öğrendim o an O zaman Feryat ettim İşte Tanrıya

Soruyorum Tanrıya Madem bana sevda yasak O zaman neden yazdın sevdamı Levh-i Mahfuza Neden mühürledin Kalbime onun adını Ve sonra cevap vermedin duama

(3. Bölüm:Cevap)

(Yargıç Konusur) Ben sustum sanma,feryadın engelledi sesi Gönlüne sorulcak soruları diline sordun Aşkı ben yazdım,mühürledim nefsi Sen kalem yerine şüpheyle yordun

Yasak sandın yandın,ben yol ettim sana Karanlıkta aradın beni,oysa içindeydim Sevda bildiğin bendim en başta Sen yok sandın,ben her nefesindeydim

(4. Bölüm:Tanıklar)

Kalbim çağrıldı, ilk o geçti kürsüye “Ben attım en ağır sevda atışını” dedi Aklım da konuştu, döndü hâkime “Bu aşk, cezadan çok bir yazgıydı” dedi

Gözlerim titredi, gösterdi Ruhaneddin’i “Onu görünce sustu tüm âlem” dedi Nefsim başını eğdi, terk etti bedenimi “Bu sevda benlik değil, kalpten gelen” dedi

Kader çıktı sonra, elinde yazıyla “Ben yazdım onu, ezelden mazura” dedi “Levh-i Mahfuz’da saklı bu aşkla Tanık olan da suçlu olan da aşka dedi”

(5. Bölüm:AF)

(Yargıç Konusur)

Kalbin karardıysada susmadın yine İçindeki yangınla vardın buraya Günah mı, sevda mı bilmeden kine Yine de yürüdün aşkın uğruna

Yargıç bensen eğer,sen duadan ötesin Kalbini saklamadın,bu zaten yener Sen bir adım attığında ben bin adım gelirim Ama bu afla bitmez,kaderin seni bekler