bugün bir kuyumcu abi çalıştığım yere geldi, öyle bir iş hâkimiyeti vardı ki… kuyumculukla uzaktan yakından alakam yok, hatta adamın ne yaptığını tam olarak anlayamadım bile. ama o kadar liyakatli, o kadar işinin ehliydi ki, sadece oturup hayranlıkla izledim. insan bazen konunun ne olduğu fark etmeksizin, bir işi gerçekten bilen, onu severek yapan birini izlemekten kendini alamıyor. o an, konu altın mı, pırlanta mı, hiç umrumda değildi. sadece işi bilen birinin detaylara olan hâkimiyetine, öz güvenli duruşuna ve ustalığına tanıklık ettim.