Kabasını alıyorum hayatın. Hayatıma hayat diyemem artık. Acı aniden diner derlerdi. Darmadağın gövdemi nasıl saklarım.

Kelimelerin tadına bakıyorum. Yutuyorum noktası olmayan cümleleri. Dahası çoktan akıttım zehiri kalbime. Yazamam mutluluk şiirleri artık.

Büyüttüm kalbimi de. Renkli perdeler arasına sakladım hatıraları. Ruhumu gömdüğüm yer hala belli. Bir boşluk daha kaldırmaz içim artık...