yarı android müşterilere demli çay veriyorum. biri geliyor, optik implantı buharda buğulanıyor, diğeri beyin çipiyle kredi ödemeye çalışıyor ama “şebeke gitti abi” diyorum, fişi çekip takıyorum. hologram menüde “açık mı, demli mi?” seçeneği var ama herkes hâlâ eski usul soruyor: “abi çay taze mi?”

megacorp’lara karşı tek direnişim: 7/24 sıcak su. distopya da olsa çaylar bardakta, dostluklar gerçek. burası night city değil, çay city.