Eric Hoffer'ın "Kesin İnançlılar"ı, tarihin sahnesinde devleşen kitlesel hareketlerin – ister dini bir vecd, ister siyasi bir devrim, isterse milliyetçi bir tutku olsun – ateşli kalbine yapılmış cesur bir yolculuktur. Hoffer, bu muazzam kalabalıkları harekete geçiren sloganlara veya kutsal metinlere değil, o kalabalıkları oluşturan bireylerin, yani "kesin inançlıların" ruhsal haritasına odaklanır. Kitap, bizi bu sarsılmaz bağlılığın kaynağına götürür: Çoğu zaman bu, bireysel hayal kırıklığı, amaçsızlık, içsel bir boşluk ve kişinin kendi "istenmeyen benliği"nden umutsuzca kaçma arzusudur. Kitle hareketleri, bu kayıp ve öfkeli ruhlara karşı konulmaz bir sığınak sunar: Basit ve mutlak doğrular, uğruna ölünecek bir dava, nefret edilecek ortak bir düşman ve en önemlisi, anlamsızlaşmış bireysel varoluşun ağırlığını unutturacak kolektif bir kimlik ve eylem coşkusu. Hoffer'ın keskin zekâsı, farklı renklerdeki bayraklar altında toplanan bu insanların psikolojik olarak birbirine ne kadar benzediğini gözler önüne serer. Onları çeken şey, hareketin özel öğretisinden çok, sunduğu yapı, aidiyet ve kişisel sorumluluktan kaçış vaadidir. "Kesin İnançlılar", bireysel benliği feda etmenin o tuhaf cazibesini, dogmatizmin psikolojisini ve tatminsiz ruhların nasıl tarihin en güçlü ve bazen en yıkıcı motorlarına dönüşebildiğini anlatan, unutulmaz ve zaman aşımına uğramayan bir eserdir. İnsanın anlam arayışının ve aidiyet ihtiyacının karanlık yüzüne tutulmuş güçlü bir projektördür.