Köyün geçim kaynağı elma. Tam hasat vakti dolu yağıyor. Elmaların hepsi darbeli, piyasada beş para etmez hale geliyor. Köylü kara kara ne yapacağını düşünürken sahneye köyün öğretmeni giriyor ve şöyle diyor: “Bu darbeli elmalara öyle bir hikâye yükleyelim ki, kusur değil ayırt edici özellik olsun.” Sonra paketler şeffaflanıyor, darbeler sergileniyor, üstüne de şöyle yazılıyor: “Üzerinde Tanrı’nın mührü bulunan elmalar.” Köylü önce yadırgıyor ama sonra satışlar patlıyor. Ekonomik değer korunuyor, köy rahat nefes alıyor.