Bazı ürünlerin doğduğu ülkede global bir markaya dönüşememesini hep ilginç bulmuşumdur. Espresso, pizza, hamburger, döner, baget… Liste uzar gider. Çoğu kendi kültüründe küçük işletmelerin elinde kalıyor, ama aynı şey bir Amerikan şirketinin elinde birden “dünya markası”na dönüşebiliyor.

Bence bunun birkaç nedeni var. En başta dil ve anlatı gücü geliyor. İngilizce küresel bir dil ve Amerikan kültürü “herkese hitap eden” bir hikâye kurmayı çok iyi biliyor. Starbucks’ın espressoyu, McDonald’s’ın hamburgeri, Domino’s’un pizzayı bir deneyimle paketlemesi tesadüf değil. Ürün artık sadece yiyecek değil, bir yaşam tarzı gibi satılıyor.