Eşlerimiz, çoğu zaman biz istemedikçe ev işlerine dahil olmuyorlar. Konu açıldığında ise genellikle şu cümlelerle karşılaşıyoruz: “Söyleseydin yardım ederdim” ya da “Ne yapmamı istediğini açıkça söyle.” İlk bakışta bu, iyi niyetli gibi görünse de aslında sorumluluğu yine kadına yüklüyor. Kadın, evin yöneticisi ya da herkesin sorumluluğunu üstlenen bir ebeveyn değildir. Ev ortaksa, sorumluluk da ortaktır. Ne yapılması gerektiğini sürekli söylememizi beklemeyin. Görün, fark edin, insiyatif alın. Yardım etmek değil, birlikte sorumluluk almak önemli. Çünkü bu, yardımlaşmak değil, hayatı paylaşmak meselesi.

El deliye biz “söylemeden anlayan bulaşık perisine hasretiz.”