çocukluğunu ya da ilk gençliğini 90'larda geçirmiş olanların hâlâ gözleri dolarak hatırladığı, bugün "nostalji gecesi" adı altında tekrar tekrar yaşatılan, tür olarak pop, rock, arabesk, hip hop gibi geniş bir yelpazeyi kapsayan müzik dönemi.

bu dönemin türkiye ayağı ayrı bir destandır. tarkan'ın şımarık ile avrupa'yı titrettiği, musti'nin henüz romantik adam değil de "kollarımda kal" diye haykırdığı, serdar ortaç'ın listeleri alt üst ettiği yıllar. bir yanda sezen aksu'nun her yüreğe dokunan şarkıları, diğer yanda burak kut'un "benimle oynama" diye dans ettirdiği bir kuşak.

rock tarafında ise manga'dan önce mor ve ötesi, kurban, özlem tekin gibi isimlerle gençliğin iç sesine kulak verildi. pentagram dinleyen çocukla mustafa sandal dinleyen çocuk aynı sınıfta aynı müzik dersi sınavına girdi. kimse kimseyi yadırgamadı çünkü her tür saygıyı hak ediyordu.

Isaac Asimov'un 1942 yılında yazdığı kısa hikayede ilk kez ortaya attığı ve günümüze kadar pek çok film, dizi ve oyuna ilham kaynağı olan üç robot yasası aşağıdaki gibidir.

1. Bir Robot, bir insana zarar veremez, ya da zarar görmesine seyirci kalamaz. 2. Bir robot, birinci yasayla çelişmediği sürece bir insanın emirlerine uymak zorundadır. 3. Bir robot, birinci ve ikinci yasayla çelişmediği sürece kendi varlığını korumakla yükümlüdür.

Bu kurallar robotların erişemeyeceği çekirdek yapısına işlenerek insanlara zarar vermesinin önüne geçmek amaçlanmaktadır.

Madde 1: Ağlama Yasağı Savaşçı yılda sadece bir kez gözyaşı dökebilir. O da yalnızca soğana doğrudan bakarken serbesttir. Film, dizi, aşk acısı? Yasak. Soğan > Drama.

Madde 2: Hamur İşi İsyanı Börek, poğaça, açma, çörek… Bunlar düşmanın ajanıdır. Bir yıl boyunca hiçbir hamur işi yenmeyecek. Gerekirse sabah çorbasıyla güne başlanacak.

Madde 3: Alarm Erteleme Yasağı Alarm çaldığında “5 dakika daha” demek savaş suçu sayılır. Savaşçı, alarmla aynı anda yataktan fırlamak zorundadır. Uyanmadan uyanır.

Madde 4: Tatlıya Direnme Testi Bir savaşçı günde en az bir tatlıya “hayır” demek zorundadır. Tatlıdan kaçınmak değil, reddetmek meziyettir. (Not: Bunu karşında biri varken yapmak ekstra puan kazandırır.)

Madde 5: Abur Cuburla Antlaşma Yok Cips ve gazoz, barış görüşmesine çağrılmaz. Savaşçı, abur cubur reyonundan geçerken gözünü kapatır.

Madde 6: Bahane Üretimi Yasaklandı "Yorgundum, hava soğuktu, içimden gelmedi" gibi cümleler ölü doğmuş bahaneler olarak kabul edilir. Savaşçı bahane değil, çözüm üretir. (Gerekirse battaniyeyle koşar.)

Madde 7: Sosyal Medyada Sızlanma Yasağı “Bu da mı gol değil :(”, “hiçbir şey yolunda gitmiyor…” gibi hikâyeler paylaşmak onur kırıcıdır. Savaşçı, acısını yüreğine gömer, gücünü tweet’ten değil çelik gibi sabırdan alır.

Madde 8: Kendiyle Konuşma ZorunluluğuGünde en az bir kez, “Sen bir savaşçısın!” denilecek. Motive olmak başkalarının işi değil, senin işindir.

Madde 9: Madde 1 Kuralının Esnetilememesi Madde 1 kuralına uymayan savaşçıların “Savaşçılık” statüsünden çıkarılması ile sonuçlanır.

Feyyaz Yiğit, Türk absürt komedisinin en sessiz patlaması. Ne bağırır ne çağırır; ama bir bakışıyla, bir cümlesiyle sahneyi ele geçirir. Mizah anlayışı, gündelik hayatın saçmalıklarına sessizce kafa tutan bir adamın iç döküşü gibidir. Sadece komik değil; bazen kırılgan, bazen yorgun ama hep samimi.

“Ölümlü Dünya”, “Gibi” ve “Cinayet Süsü” gibi filmlerde hem yazan hem oynayan kişi olarak absürt komediyi, yerli sinemada cesur ve rafine bir yere taşıdı. Onun mizahı kahkaha attırmaktan çok, insanın aklına saplanan bir tuhaflık hissi bırakır. Karakterleri hep biraz eksik, hep biraz yanlış ama fazlasıyla tanıdık gelir. Çünkü Feyyaz, hayatın olağan deliliklerini abartmadan, süslemeden, olduğu gibi sunar.