Akıl Tam Aşkın Kendisidir

Bazı insanlar aşkı sadece duygusal bir his olarak görse de, aslında akıl da aşkın önemli bir parçasıdır. Aşk, sadece kalbin değil, zihnin de işin içine girdiği bir deneyimdir. Akıl, aşkla birlikte mantıklı bir şekilde hareket etmeye, doğru kararlar almaya yardımcı olabilir. Bir ilişkiye başlarken, sadece duygusal değil, mantıklı bir düşünceyle de karar vermek önemlidir. Aşk, duygusal anlar yaratırken, akıl da o anları anlamlandırır. Akıl, bazen aşkı yönlendiren, bazen de duyguları dengeleyen bir güç olabilir. Gerçek aşk, sadece kalp değil, aklın da katıldığı, duygularla mantığın birleştiği bir şeydir. Yani, akıl tam aşkın kendisidir, çünkü aşkı anlamak ve sağlıklı bir şekilde yaşamak için akıl da devreye girmelidir.

Deprem olunca herkesin aklına “fay hattı nereden geçiyor?”, “zemin sağlam mı?”, “marmara ne zaman kırılacak?” gibi sorular düşer ama işin ironik yanı, bu soruların hepsi coğrafyanın alanına girer. Çoğu zaman coğrafya dersi “dağ ezberleme”, “iklim-tür ezberleme” olarak görülür. Oysa coğrafya, insanla yeryüzü arasındaki ilişkiyi inceler. Yani üzerinde yaşadığımız dünyanın nasıl işlediğini anlamaya çalışır. Bugün bir deprem olduğunda neden bazı yerler daha çok yıkılır, neden bazı şehirlerde daha fazla can kaybı olur, neden bazı bölgelerde afet sonrası toparlanma daha hızlıdır… bunların hepsi beşeri ve fiziki coğrafyanın konusudur. Bir ülkenin yapılaşmasından yerleşim modeline, şehirleşme sürecinden afet yönetimine kadar çok şey aslında coğrafi bilgiyle planlanmalıdır. Ama ne yazık ki biz coğrafyayı hâlâ “haritada ülke bulma” sanıyoruz.

Madde 1: Ağlama Yasağı Savaşçı yılda sadece bir kez gözyaşı dökebilir. O da yalnızca soğana doğrudan bakarken serbesttir. Film, dizi, aşk acısı? Yasak. Soğan > Drama.

Madde 2: Hamur İşi İsyanı Börek, poğaça, açma, çörek… Bunlar düşmanın ajanıdır. Bir yıl boyunca hiçbir hamur işi yenmeyecek. Gerekirse sabah çorbasıyla güne başlanacak.

Madde 3: Alarm Erteleme Yasağı Alarm çaldığında “5 dakika daha” demek savaş suçu sayılır. Savaşçı, alarmla aynı anda yataktan fırlamak zorundadır. Uyanmadan uyanır.

Madde 4: Tatlıya Direnme Testi Bir savaşçı günde en az bir tatlıya “hayır” demek zorundadır. Tatlıdan kaçınmak değil, reddetmek meziyettir. (Not: Bunu karşında biri varken yapmak ekstra puan kazandırır.)

Madde 5: Abur Cuburla Antlaşma Yok Cips ve gazoz, barış görüşmesine çağrılmaz. Savaşçı, abur cubur reyonundan geçerken gözünü kapatır.

Madde 6: Bahane Üretimi Yasaklandı "Yorgundum, hava soğuktu, içimden gelmedi" gibi cümleler ölü doğmuş bahaneler olarak kabul edilir. Savaşçı bahane değil, çözüm üretir. (Gerekirse battaniyeyle koşar.)

Madde 7: Sosyal Medyada Sızlanma Yasağı “Bu da mı gol değil :(”, “hiçbir şey yolunda gitmiyor…” gibi hikâyeler paylaşmak onur kırıcıdır. Savaşçı, acısını yüreğine gömer, gücünü tweet’ten değil çelik gibi sabırdan alır.

Madde 8: Kendiyle Konuşma ZorunluluğuGünde en az bir kez, “Sen bir savaşçısın!” denilecek. Motive olmak başkalarının işi değil, senin işindir.

Madde 9: Madde 1 Kuralının Esnetilememesi Madde 1 kuralına uymayan savaşçıların “Savaşçılık” statüsünden çıkarılması ile sonuçlanır.

Türk Dünyası Kültür Başkenti”, TÜRKSOY (Uluslararası Türk Kültürü Teşkilatı) tarafından her yıl bir Türk şehrine verilen sembolik ama stratejik bir unvandır. Her yıl ortak Türk kimliğini ve kültürünü tanıtmak için bir şehir seçilir. • O yıl boyunca o şehirde paneller, konserler, tiyatrolar, halk oyunları, sergiler düzenlenir. • Türk lehçeleri, müzikleri, destanları, yemekleri vs. bir araya getirilir.

Türk Dünyası Kültür Başkentleri (2012 – 2025) yıllarında şu illerde kutlandı 1. 2012 – Astana (Kazakistan) 2. 2013 – Eskişehir (Türkiye) 3. 2014 – Kazan (Tataristan, Rusya Federasyonu) 4. 2015 – Mary (Türkmenistan) 5. 2016 – Şeki (Azerbaycan) 6. 2017 – Türkistan (Kazakistan) 7. 2018 – Kastamonu (Türkiye) 8. 2019 – Oş (Kırgızistan) 9. 2020 – Etkinlikler COVID nedeniyle ertelendi / yapılmadı 10. 2021 – Hive (Özbekistan) 11. 2022 – Bursa (Türkiye) 12. 2023 – Şuşa (Azerbaycan / Karabağ) 13. 2024 – Anev (Türkmenistan) 14. 2025 – Aktau (Kazakistan)

Feyyaz Yiğit, Türk absürt komedisinin en sessiz patlaması. Ne bağırır ne çağırır; ama bir bakışıyla, bir cümlesiyle sahneyi ele geçirir. Mizah anlayışı, gündelik hayatın saçmalıklarına sessizce kafa tutan bir adamın iç döküşü gibidir. Sadece komik değil; bazen kırılgan, bazen yorgun ama hep samimi.

“Ölümlü Dünya”, “Gibi” ve “Cinayet Süsü” gibi filmlerde hem yazan hem oynayan kişi olarak absürt komediyi, yerli sinemada cesur ve rafine bir yere taşıdı. Onun mizahı kahkaha attırmaktan çok, insanın aklına saplanan bir tuhaflık hissi bırakır. Karakterleri hep biraz eksik, hep biraz yanlış ama fazlasıyla tanıdık gelir. Çünkü Feyyaz, hayatın olağan deliliklerini abartmadan, süslemeden, olduğu gibi sunar.